หะดิษ

หะดิษ
หะดิษต่างๆ

วันศุกร์ที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2555

หะดิษบุคอรี ว่าด้วยรอยประทับของการเป็นนบี



عَنِ الْجَعْدِ، قَالَ سَمِعْتُ السَّائِبَ بْنَ يَزِيدَ، يَقُولُ ذَهَبَتْ بِي خَالَتِي إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ ابْنَ أُخْتِي وَجِعٌ‏.‏ فَمَسَحَ رَأْسِي وَدَعَا لِي بِالْبَرَكَةِ، ثُمَّ تَوَضَّأَ فَشَرِبْتُ مِنْ وَضُوئِهِ، ثُمَّ قُمْتُ خَلْفَ ظَهْرِهِ، فَنَظَرْتُ إِلَى خَاتَمِ النُّبُوَّةِ بَيْنَ كَتِفَيْهِ مِثْلِ زِرِّ الْحَجَلَةِ‏.‏ 




                 อัลญะอด์ รายงานว่า ฉันเคยได้ยิน อัสซาอิบ อิบนุ ยะซีด กล่าวว่า น้าสาวของฉันได้พาฉันไปหาท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม แล้วกล่าวว่า โอ้ศาสนทูตของอัลลอฮ์ ลูกของพี่สาวฉันคนนี้เป็นโรคปวดขา ดังนั้นท่านได้เอามือของท่านลูบศีรษะฉันและขอดุอาอ์ให้ฉันมีความจำเริญ หลังจากนั้นท่านก็อาบน้ำละหมาด แล้วฉันก็ดื่มน้ำที่เหลือจากน้ำละหมาดนั้น แล้วลุกขึ้นยืนทางด้านหลังของท่าน ฉันจึงได้เห็นรอยประทับของการเป็นนบีระหว่างบ่าทั้งสองของท่าน มันเหมือนกับหัวน๊อตของเต็นท์ (บางท่านอธิบายว่า เหมือนไข่นกกระทา)

บุคคอรี/หมวดที่4/บทที่41/ฮะดีษเลขที่ 190

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น