عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ، وَعُدِّلَتِ الصُّفُوفُ قِيَامًا، فَخَرَجَ إِلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا قَامَ فِي مُصَلاَّهُ ذَكَرَ أَنَّهُ جُنُبٌ فَقَالَ لَنَا : " مَكَانَكُمْ ". ثُمَّ رَجَعَ فَاغْتَسَلَ، ثُمَّ خَرَجَ إِلَيْنَا وَرَأْسُهُ يَقْطُرُ، فَكَبَّرَ فَصَلَّيْنَا مَعَهُ
อบูฮุรอยเราะห์ รายงานว่า ครั้งหนึ่งหลังจากการอิกอมะห์เพื่อทำการละหมาดและแถวละหมาดได้ถูกจัดเรียบร้อยแล้ว ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ได้ออกมานำละหมาดพวกเรา แต่เมื่อท่านเข้าไปยืนในที่ละหมาดของท่าน, ท่านก็นึกขึ้นได้ว่า ท่านมีญุนุบ (ยังไม่ได้อาบน้ำญะนาบะห์) ดังนั้นท่านจึงกล่าวแก่พวกเราว่า “พวกเจ้าจงคอยอยู่กับที่สักครู่หนึ่ง” แล้วท่านก็กลับเข้าไปอาบน้ำญะนาบะห์ เมื่อเสร็จแล้วท่านก็ออกมายังพวกเรา โดยยังมีน้ำหยดจากศีรษะของท่าน, ท่านได้ตั๊กบีรนำละหมาดและพวกเราก็ละหมาดพร้อมกับท่าน
บุคคอรี/หมวดที่5/บทที่17/ฮะดีษเลขที่ 275
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น